وقتی چترت خداست بگذارابرسرنوشت هرچه می خواهدببارد

کربلا درکربلامی مانداگرزینب نبود

نشسته بود رو به روی عبدالله بن جعفرطیار. تصمیمش را گرفت و گفت من فقط یک شرط دارم!

عبدالله نشنیده شرط را پذیرفت؛ می‌دانست که شرط و شروط زینب به جز حسین چیزی نیست. او نشنیده پذیرفته بود که زینب هر جایی برود که حسین می‌رود.. هر جایی مثل کربلا. صدای هلهله بر پا شد و زینب به خانه عبدالله رفت...

***
غروب گرم و دشت تفتیده کربلا، مدام صبر زینب را بیشتر می‌کرد و بی‌شک او در نینوای 61 هجری قامت به قدقامت ذکری بسته بود به وسعت أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ ... بی‌شک زینب اولین کسی بود که از خاک کربلا تسبیح ساخت و ذکر صبرش را با تسبیح تربت گشود... و اگر غیر از این بود چگونه دلش تاب می‌آورد! ادامه مطلب...

نوشته های دیگران (یک)
نویسنده متن فوق: » سمیه رجبی ( پنج شنبه 93/8/29 :: ساعت 12:31 صبح )

لیلا از آن زنانی بود که فرزندش را خوب تربیت کرد؛ لیلا فرزندش را پای مکتب امام خود نشاند و به او یاد داد که چگونه شیعه‌ای مطیع ولایت باشد. 

گفت اینگونه بگویید: شَکَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِکَ لَکَ فِى الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ ..(1)
خداى بخشنده را شکر گزار، و نوزاد بخشیده بر تو مبارک، امید که بزرگ شود و از نیکوکارى‌اش بهرمند گردی!

این را علی علیه السلام گفت؛ زمانی که فردی تولد نوزادی را در حضورش چنین تبریک گفته بود: قدم دلاورى یکّه‌سوار مبارک باد. ادامه مطلب...

نوشته های دیگران (بدون)
نویسنده متن فوق: » سمیه رجبی ( پنج شنبه 93/8/29 :: ساعت 12:29 صبح )

عجیب سایه گسترده‌ای دارد این مرد کوچک... عجب فرزندی تربیت کرده است، رباب... 

امتحان عشق چون در کربلا آغاز شد                         کودکی شش ماهه بین عاشقان ممتاز شد

در این مکتب باید بی‌محابا بود. بی‌محابا جان داد و بی‌محابا خون. توصیف به شعر و سخن کفایت نمی‌کند. فدا کردن علی‌اصغر(ع) منتهای سرسپردگی امام حسین(ع) بر درگاه الهی بود. عاشقانه‌ترین هدیه‌ها، خالصانه‌ترین آنها و از کودک نوزاد چند ماهه معصوم‌تر و بی‌گناه‌تر سراغ داری تا حجت بر لشگر یزید تمام کند و بر آنها میزان شقاوت‌شان آشکار گردد؟  ادامه مطلب...

نوشته های دیگران (بدون)
نویسنده متن فوق: » سمیه رجبی ( پنج شنبه 93/8/29 :: ساعت 12:27 صبح )

یکی از زنانی که در زندگی خود پاسدار تاریخ به چشم دیده شده‌اش بود، رباب، همسر امام حسین(ع) است. او که در صحرای کربلا تاریخی را به وسعت تمام عاشورا به چشم دید، در سینه خود حفظ کرد و قدم به قدم از کربلا تا شام و از شام تا مدینه به حفظ و پاسداری از آن پرداخت. 

«رباب» یکی از همسران امام حسین(ع) و مادر سکینه و علی‌اصغر بود. او دختر امرءِ القیس بن عدی از قبیله کلبیه و از خاندان معروف عرب بود. در میان همسران امام حسین(ع)، تنها زنی که به قطع در واقعه کربلا حضور داشته است، مادر علی‌اصغر، حضرت رباب، بود که بعد از واقعه کربلا همراه اسرا به مدینه بازگشت. ادامه مطلب...

نوشته های دیگران (بدون)
نویسنده متن فوق: » سمیه رجبی ( پنج شنبه 93/8/29 :: ساعت 12:23 صبح )