حضور حضرت زینب (س) در واقعه عاشورا نماد حضور زن در عرصه فعالیت های اجتماعی است، حضرت زینب (س) در سایه پدر مهربانش چه در کوفه و چه در مدینه به تعلیم و تربیت بانوان اهتمام می ورزید و این فعالیت های بزرگ فرهنگی و اجتماعی او الهام بخش برای بانوان عصر ما و تمام اعصار تاریخ است.
آن بانوی فهمیده در دوران فقدان مادرش سرپرست پدر و برادرانشان بود، ایشان از کودکی با سختی انس داشت اما هرگز این سختی ها او را شکست نداد بلکه از او بانویی قهرمان و بزرگ تربیت کرد که در حفظ اسلام با برادرش امام حسین (ع) شریک شد.
حضرت زینب (س) در سیل حوادثی که بر سر او می ریخت با وجود داشتن عواطف شدید هرگز خود را نباخت بلکه این حقیقت را به همه بانوان آموخت که یک بانوی پاکدامن و باتقوا می تواند در بحرانی ترین شرایط اجتماعی مدیریت و هدایت یک حرکت را عهده دار باشد و پیام بزرگترین قیام را به آیندگان منتقل کند. حضرت زینب (س) مادر، خواهر و عمه شهیدان از طرفی سرپرست کاروان ایران کربلا بود،ایشان با تمام مصایب بردباری از خود نشان داد و سرانجام در جواب دشمن که از او پرسید: زینب کار خدا را در حق خانواده ات چگونه دیدی با شجاعت علوی پاسخ داد: آنچه دیدم بسیار زیبا بود، سپاس خداوند را که دشمن ما را خوار و ذلیل قرار داد.بانویی که یک ذره استیصال و شکست با وجود تمام مصایب بر چهره اش نمایان نمی شود نه تنها الگوی زنان بلکه الگوی مردان بزرگ تاریخ است چنانچه قرآن زن فرعون و مریم را برای تمام مومنان الگو معرفی کرده است.حضرت زینب (س) در متن قیام عاشورا قرار دارد، شرکت در این قیام نه تنها یک فعالیت فرهنگی و اجتماعی بزرگ است بلکه جهاد بزرگ در راه اعتلای کلمه توحید است که زنان جامعه با الهام از او می توانند در تمام مراحل فرهنگی، اجتماعی و علمی با حفظ عفت و وقار دوشادوش مردان شرکت کنند. این بانوی بزرگ اسلام با وجود تمام مصایب هرگز روح خود را منفعل نکرد و بلافاصله بعد از پایان حوادث و حرکت به سوی شام با درایت، تدبیر و مدیریت بی نظیر تمام کجاوه ها را سیاه پوش کرد تا اولین دسته عزاداری برای سالار شهیدان از کربلا به سوی مقاصد مختلف حرکت کند. این در حالی است که دشمن نمی دانست زینب (س) با این کار توجه اذهان و افکار مردم را به این واقعه عظیم جلب کرد.
مادران مسلمان و پیروان اهل بیت (ع) باید از هنرنمایی این بانو درس بیاموزند، حضرت زینب (س) در درجه اول فرزندانی تربیت کرد که مطیع او هستند و ایشان در درجه دوم همه هستی اش را به پای امام زمانش می ریزد و حتی اسمی از فرزندانش به میان نمی آورد.
بانوان باید از حضرت زینب (س) درس بیاموزند که چگونه در راه آرمان، فرهنگ و هویت دینی ایثار می کند و تا چه حد از خود بردباری و صبر نشان می دهد تا آنجا از خود درایت به خرج می دهد که نخستین امام معصوم یعنی امام سجاد (ع) را بر می انگیزد و آن حضرت خطاب به ایشان می فرماید: شکر خدا عمه ام زینب دانشمندی معلم ندیده است، فهمیده ای که فهم و دانش را از دیگران نگرفته بلکه چنان تربیت یافته که این دانایی، قهرمانی و علم با ذاتش عجین شده است.
پی نوشت
مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه حجت الاسلام حسنلو
